Rozdział 7

Pod rozdziałem będzie krótka notka, którą chciałabym abyście przeczytali c:

________

'Federico'

Nie wiem o co jej chodziło. Przecież tylko się zapytałem, co się stało. To pewnie przez tego dupka. Tylko go znajdę to nogi z dupy powyrywam. 

-Ej, stary. - Leon zaczął machać mi rękami przed twarzą.

-Co? 

-Gadam do ciebie od 2 minut, a ty mnie nie słuchasz. - oburzył się. 

-Sorry stary, zamyśliłem się. 

-Jak myślisz czemu Ludmi płacze? - zapytał.

-Nie wiem, ale muszę się tego dowiedzieć. 

-Nie rozumiem cie. 

-Czemu? 

-Bo przed chwilą zacząłeś się śmiać, jak powiedziałem, że zakochałeś się w Lu, a teraz chcesz ją chronić. Masz gorsze humorki niż kobieta w ciąży. 

-No bo ja.. no.. ja.. - zacząłem się jąkać. 

-Dobra, wiem, kochasz ją, ale nie jesteś tego pewny, bo wcześniej nigdy nie byłeś zakochany. - wyjaśnia. 

-Sam nie wiem. - wzruszam ramionami i kieruję się do swojego pokoju. Biorę z niego bluzę z kapturem i wychodzę z domu. Muszę trochę pomyśleć. Zaczynam biec w stronę centrum. 

'Violetta'

-Camila słuchasz mnie?! - zawróciłam się do przyjaciółki, która cały czas miała nos w telefonie. 

-Tak, oczywiście Violu. - nawet nie podniosła wzroku. Przewróciłam oczami i wyrwałam jej urządzenie. -Ej, daj mi to! - oburzyła się. 

-Nie, masz mnie najpierw wysłuchać. - odpowiedziałam. 

-Dobra, mów. - założyła nogę na nogę i spojrzała na mnie. 

-Przespałam się z Leonem. - powiedziałam. Jej mina wyrażała zdziwienie i radość. 

-Co? Kiedy? Jak? Gdzie? - zasypała mnie masą pytań. 

-No tak, wczoraj przyszedł do mnie i no wiesz. A tłumaczyć ci nie muszę co się wtedy robi. - zaśmiałyśmy się. 

-Chociaż dobry jest? 

-Całkiem niezły. - przygryzłam dolną wargę. 

-Jasne, pewnie gdyby nie to, że w każdej chwili mógł wrócić twój ojciec, to zaruchałby cię na śmierć. - zaśmiała się, a ja zgromiłam ją wzrokiem. 

-Wcale, że nie. - wystawiłam jej język. Poczułam lekką wibrację w kieszeni moich białych rurek. Sięgnęłam ręką do niej i wyciągnęłam telefon. -Leon do mnie napisał. - ucieszyłam się i od razu odczytałam wiadomość. 

Od: Leon♥

Hej mała. Co robisz dzisiaj wieczorem?

2015-11-19 11:32

Do: Leon♥

Nic ciekawego, a co? 

2015-11-19 11:34

Od: Leon♥

Wpadnę po ciebie o 19 :*

2015-11-19 11:36

Do: Leon♥

Okej :3

2015-11-19 11:38

-Pewnie zabierze cie na randkę. - pisnęła Torres. 

-Muszę iść się szykować. - szybko podniosłam się z kanapy i pociągnęłam przyjaciółkę w stronę swojej sypialni.

'Ludmiła'

 Rano wstałam z zaschniętymi śladami po łzach na policzkach. Przekręciłam się na drugą stronę łóżka i myślałam, że padnę na zawał. 

-Co ty tu robisz? - pisnęłam i uderzyłam chłopaka poduszką. 

-Ej, nie bij okej? - wyrwał mi moją broń. -Przyszłaś do mnie w nocy i spytałaś się czy nie mógłbym przyjść do ciebie i położyć się z tobą spać, bo nie możesz zasnąć. - odpowiedział i przetarł swoje śliczne, czekoladowe oczy. 

-Nic nie pamiętam. - westchnęłam. 

-Spokojnie, powiesz mi czemu wczoraj płakałaś? - otulił mnie delikatnie swoimi rękoma, jakby bał się, że go uderzę. Bez wahania wtuliłam się w niego bardziej. 

-No, bo... - powiedzieć mu czy nie? -No, bo powiedziałeś, że ten pocałunek nic dla ciebie nie znaczył, a dla mnie tak, a później jeszcze słyszałam, jak się śmiałeś z tego, że Leon powiedział, że się we mnie zakochałeś. - załkałam cicho. Chłopak westchnął i przytulił mnie bardziej do swojej idealnie wyrzeźbionej klaty. 

-Powiedziałem, że on dla mnie nic nie znaczył, bo bałem się, że nie czujesz tego co ja. I z resztą sam nie wiem co to miłość, bo nigdy takiej prawdziwej nie przeżyłem. Były tylko dziewczyny na jedną albo dwie noce. - odpowiedział, a mnie ukuło coś w środku, kiedy wspominał o tych dziewczynach.

-Mogę ci pomóc przeżyć prawdziwą miłość. - odsunęłam się od niego i spojrzałam w te cudowne oczy, patrzące teraz na mnie z troską, a nie tak jak na początku, jak na mięso. 

-Jak? - uśmiechnął się delikatnie. 

-Tak. - powiedziałam i popchałam go lekko, tak, że upadł na poduszki z nim. Usiadłam na nim okrakiem, a ręce położyłam po obu stronach jego głowy. -I tak. - dodałam i złączyłam nasze usta w namiętnym pocałunku.

--------

No cześć misie <3

Nie wiem czy mogę jeszcze tak na was mówić :c

Strasznie przepraszam, za tak długą nie obecność, ale po prostu szkoła i to wszystko mnie przytłacza. Postanowiłam też, że rozdziały będę starała dodawać co dwa tygodnie. Wiem to strasznie długo, ale na częstsze dodawanie po prostu nie będę miała czasu :C

Mam nadzieję, że jednak zostały chociaż dwie osoby :<

I mam nadzieję, że rozdział Wam się spodobał :)

Starałam się napisać go tak, aby wynagrodzić Wam te prawie dwa miesiące nieobecności <3

Kocham♥

Mar.